donderdag 26 maart 2015

Wooninspiratie

November jl. ontdekte ik de woonwinkels 't Hoogehuys.
De ene winkel is in een hoog huis (vandaar de naam), waarvan het voorste gedeelte een woonhuis is en aan de achterkant zit de woonwinkel. Sinds een tijdje hebben ze ook een winkel in het oude grenshuisje (grens van Ittervoort (NL) naar Kessenich (B)).


Zowel in het voor -als in het najaar organiseren zij open deur dagen, waarbij ook de deuren van het woonhuis open staan en je de heerlijke sfeer op kunt snuiven en volop inspiratie op kunt doen.


Persoonlijk ben ik groot fan van het grenspand. De winkel is bijzonder mooi en écht van het kaliber 'schaarse kwaliteit'... Niet zozeer om snuisterijtjes te vinden (die winkels vind je overal), maar om de speciale stukken die ze verkopen. En dat allemaal gepresenteerd in een adembenemend mooi pand. Ik kijk er nu misschien ook anders naar, omdat wij zelf gaan bouwen.

En omdat ik de vorige keer zo onder de indruk was, heb ik deze keer manlief meegenomen. Wij gingen er dan ook vooral naartoe om inspiratie op te doen en dat is meer dan gelukt! Manlief was ook erg enthousiast en we gingen dan ook huiswaarts met een hoofd vol ideëen.

De volgende dag hadden we de hele zondagmiddag niks in de planning, waardoor we dus mooi konden beginnen aan project 'tuin':


De vlonder is bijna af en het hekwerk hebben ze begin van de week ook geplaatst... Het vergt nog wel wat werk, maar helaas is het de afgelopen dagen geen weer om buiten aan de gang te gaan. Binnenkort weer verder, zodat we snel zonder zwarte aarde onder onze schoenen buiten kunnen vertoeven.

Liefs,

Judith

zondag 22 maart 2015

Poer

Hier nog het resultaat van de 'oude poer' die ik zelf gemaakt heb.


Zoals je ziet, staat ie op de hangoortafel bij de rammen. Een beetje lastig om een goede foto te maken, zo tegen het licht in...


Naast de poer ligt een dadeltak (hoe orgineel haha, maar ik blijf ze mooi vinden) en daarop ligt een oude lier die ik onlangs kocht bij 't Potterieke in Bavel.
 

Ik ben erg blij met m'n knutselwerk. 
Wat supergoed is uitgevallen, is dat de balk die we voor de onderkant gebruikt hebben, hartstikke krom was: Dat geeft de poer juist dat extra's vind ik!

 Judith

vrijdag 20 maart 2015

Tip

Enkele weken geleden ben ik met een vriendin gaan woonshoppen. Daarover vertelde ik in deze woonweek photo diary.

Naar aanleiding hiervan kreeg ik verschillende keer de vraag wat dit favoriete adresje is. Zoals jullie van mij gewend zijn, deel ik deze graag met jullie!


Die dag bezochten we ´t Potterieke in Bavel. Wij komen er al járen en volgens mij ben ik daar nog nooit met lege handen naar huis gegaan. Iedere keer vergapen we ons weer aan veel moois...


Niks gestyled, geen winkel... maar gewoon lekker rondsnuffelen in een loods! Het voordeel is dat de prijzen soms ook net wat vriendelijker zijn dan gangbaar, al heb ik het idee dat het de laatste jaren ook hier duurder is geworden. Ondanks dat, blijft het één van onze favoriete adresjes!


Mocht je erheen willen: Hij is alleen open op zaterdagochtend tot 13uur en op afspraak. Het is zeker een bezoekje waard! Mocht dat onverhoopt niet lukken, vind je deze handelaar ook terug op marktplaats.

Ik hoop dat jullie wat kunnen met deze tip!

Fijn weekend allemaal,
Judith

maandag 16 maart 2015

DIY

Op Instagram kwam ik toevallig een voorbeeld van een zelfgemaakte poer tegen. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt, want poeren zijn behoorlijk duur. Oké,je hebt met een DIY-product wel een replica in huis, maar: Het is zelfgemaakt, dus toch uniek!

Zodoende kwam ik terecht op Youtube.

Donderdagochtend, meteen nadat ik de sporen van de ochtendspits had opgeruimd, ging ik naar het huis van vriendin M.. Daar hebben we samen houten balken en planken uitgezocht en die naar de loods gebracht achterop hun terrein, waar haar man bezig was. Met het vriendelijke, doch dringende verzoek dat hij dat hout op maat gezaagd zou hebben als wij klaar waren met ons zwemritueel. Gelukkig is die man goed afgericht en stond het kratje met de gezaagde blokjes klaar toen wij uit het zwembad kwamen...

Gauw met dat kratje huiswaarts, want mijn jongste telg kwam alweer bijna uit school. Toen hij weer terug naar school was, kwam Bas van z'n werk. Nadat hij wat gegeten had, heb ik die krat met blokjes en sierlijsten meteen onder z'n neus gezet... Vriendinlief was inmiddels op weg naar ons, want we moesten nog eventjes bekijken welke blokjes we precies gingen gebruiken (Bas had inmiddels uit onze opslagcontainer nog een andere balk gevonden en daar ook nog blokjes van gezaagd)... Na wat passen en meten hadden we onze poeren zoals wij ze wilde hebben (wat robuuster dan het voorbeeld) en kon manlief de sierlijsten op maat zagen en alles aan elkaar schroeven/kitten terwijl wij even van de zon en een drankje genoten... Tja, iedereen moet z'n plek weten toch?

 

Wederom naderde het einde van de schooltijd, dus ging M. naar huis met de poeren. Om 18u00 heeft ze haar houthaard aangestoken en 'onze kindjes' ervoor gezet, zodat de kit snel kon drogen, twee uur later was ik alweer onderweg naar haar huis. Daar aangekomen zijn we met de welbekende muurvuller aan de gang gegaan...


Omdat we de poeren graag af wilden maken (ongeduldige typetjes), gingen ze wederom voor de brandende haard en gingen wij ondertussen wat drinken. Na de droogtijd doken we weer de garage in en gingen we met de verf aan de gang. Inmiddels bouwde de spanning zich op... Hoe zou het eindresultaat worden? Zou het ons wel lukken?


 M. heeft één kleur verf gebruikt en ik 3: Op de hoeken wat terrakleur, daarop een groen/grijze tint en die heb ik weer een klein beetje gemengd met antraciet. Daarna ging de koffieprut over de nog natte verf: M. vond dat maar raar en wachtte eerst geduldig af wat het met mijn poer deed, voordat ze het op haar exemplaar strooide.. Maar al snel zag ze het prachtige effect van de koffiedik!
 

Nadat de koffiedik verwerkt was, ging ik verder met de bloem... strooien en indeppen maar. Ik vond het een mooi effect geven, maar M. wachtte wederom eventjes af en koos ervoor om de bloem achterwege te laten: Leuk om samen zo'n DIY-project te doen, want iedereen voert het uit naar eigen inzicht! Zo ging zij grover te werk met de muurvuller en ik heb juist wat meer lagen in de afwerking verwerkt. Op deze manier kregen we beide een 'eigen' poer.


Laat op de avond waren we klaar, maar ik wilde uiteraard graag mijn poer mee naar huis nemen. Dus ging ie weer voor de haard, kwamen er hapjes en drankjes op tafel om het wachtproces zo aangenaam mogelijk te maken en droop haar wederhelft vrij snel af na al dat gekakel van ons lang genoeg aangehoord te hebben...



Tegen de tijd dat ik thuis kwam met mijn poer, was Bas al in dromenland. Ik kon het niet laten mijn nieuwste aanwinst nog snel een plekje gegeven in onze unit... Vanzelfsprekend (toch?)) kreeg hij de volgende ochtend alsnog een ander plekje en ik ben best trots op wat we in elkaar gefröbeld hebben met z'n allen... Het was letterlijk een dagtaak én teamwork, maar dan heb je ook wat!

Ik ben benieuwd of jullie handen al jeuken?
Liefs,

Judith

woensdag 11 maart 2015

Medelijden

Zoals ik in een vorige post al zei, gingen we de keukenfronten van een andere kleur voorzien. We hebben gekozen voor 'Boulevard' van Histor en we zijn allebei blij dat we die extra pot verf gehaald hebben, want spierwit is gewoon niet ons ding en nu vormt alles ook veel meer één geheel. 


Ik krijg wel door dat (bijna) alle mensen een erg troosteloos beeld hebben bij het wonen in een unit. Zo vertelde de mentor van dochterlief me dat ze gehoord had dat wij verhuisd waren naar een keet...Op de manier waarop zij het woord 'keet' uitsprak, wist ik dat ze te doen had met ons meisje: Niet nodig! Haar kamer is mooier en groter dan de slaapkamer die ze had in ons laatste huurhuis en de sfeer hier is zoveel meer eigen, dat ze graag thuis vertoeft.


Maar doordat mensen bijna medelijden met ons krijgen als ze horen dat wij in een unit wonen, vind ik het des te leuker wanneer mensen hier voor de eerste keer voet over de drempel zetten: Ze komen binnen via de bijkeuken, die niks verraadt: Want aan de rechterzijde staan de droger, wasmachine, extra diepvries, extra koelkast en lockerkast. En aan de linkerzijde hangt een overvolle kapstok en staat er een mand met dassen, mutsen e.d. en als je pech hebt struikel je nog over rondslingerende schoenen...


Maar als ze dan nog een deur verder komen, moeten ze wel een rasechte pessimist zijn willen ze nog wat te zeiken hebben over onze woonplek haha! Dan blijkt dat het juist 'kei' gezellig is in ons keetje en verdwijnen de vooroordelen als sneeuw onder de zon.


Inmiddels is de keuken ook voorzien van een afzuigkap. We kozen voor een strakke RVS uitvoering van M-System, die we wel goed vonden passen bij deze keuken. Dit was het laatste project wat we binnen nog moesten afronden en dus gaan we buiten aan de gang: Een 'tuintje' aanleggen bij de keet. Want over precies 3 weken komt onze pup thuis, dus gisteren is de hekwerk-vakman de boel komen opmeten, zodat ons nieuwste gezinslid straks ook buiten veilig vrij kan rondlopen...

Groetjes,

Judith

zondag 8 maart 2015

Photo diary

Onlangs werd ik benaderd door Benita, van de mooie en inspirerende woonwebsite De Wemelaer. Ze vroeg me mee te werken aan een foto-dagboek, waarbij het de bedoeling was om een week lang mijn woonperikelen te delen met de lezers van haar site.


Ik vond het een compliment en eervol dat ze me vroeg, maar de spits afbijten is best spannend... Kan ik dat wel? En is het wel interessant om over mijn woonbezigheden te lezen? Want die zijn behoorlijk op huisje-boompje-beestje niveau.

Maar ik heb de stoute schoenen aangetrokken en ben gewoon in het diepe gesprongen. Wil je graag mijn bijdrage zien aan haar website:


voor het resultaat!

Liefs,
Judith


donderdag 5 maart 2015

Jeujjj

De lente hangt in de lucht!!!


Wat is het heerlijk zonnig vandaag en de temperatuur wordt ook merkbaar beter...
Krijg jij daar ook zo'n vrolijk gevoel bij?!

Liefs,

Judith

woensdag 4 maart 2015

Opgedoken schat

Onlangs zag ik een leuk plateautje liggen in de garage bij mijn ouders... Ik had 'm al vaker aan gekeken, omdat ik het zo'n leuk ding met potentie vond. Ik herkende het eerlijk gezegd niet eens meer als 'het mijne' en vroeg mijn moeder waarvoor ze dat ding had. 
 

Nadat zij mij dus vertelde dat ie daar in opslag lag voor (en dus van!) mij, ging het plateautje meteen met mij mee naar de unit! Stom eigenlijk dat ik het gewoon vergeten was hè?


Daar heb ik het plankje eerst in de bleek gezet en daarna ben ik 'm met 'grof geweld' te lijf gegaan. Ik twijfel nog om wat aan de kleur te gaan doen met loogbeits of was. Maar door de chloor is ie al mooi verbleekt, dus voorlopig geniet ik ervan zoals ie er nu uitziet (De eerste foto's zijn bij daglicht gemaakt en de andere bij 's avonds).


Zo zag ie eruit:


Altijd leuk om voor niets weer een leuk item in huis te hebben, waar je heerlijk mee kunt decoreren.Ik denk dat ik er veel plezier van ga hebben!

Groetjes,
Judith

zondag 1 maart 2015

Smeerboel


Allereerst dankjewel voor de lieve reacties op mijn vorige post. Het waren rare dagen, als je weet dat er een bepaald tijdstip komt waarop iemand afscheid neemt van het leven. Maar voor haar is het goed, zij heeft nu de rust die ze verdiende...


Tijdens die dagen ben ik maar 'los gegaan' met de muurvuller. Ik hoor je al denken "Niet weer die muurvuller"... En het klopt, al jaren zien we de mooiste muurvuller-projecten voorbij komen in Blogland, dus erg origineel is het niet. Maar ik had er zelf nog nooit mee gewerkt, dus voor mij was het een soort van 'nieuw';-)


En ik moet zeggen: Het is een fluitje van een cent, met leuke resultaten! Zo heb ik 2 vergeten glazen schalen nieuw leven in geblazen en twee metalen vaasjes hebben ook een nieuw jasje gekregen.

Groetjes,
Judith