dinsdag 17 december 2013

Inspiratie

Afgelopen weekend hebben een vriendin en ik weer eens een rondje brocante gedaan. We hadden dit gepland rondom Deja-Vu's Kersthuis in Oosterhout... Ieder jaar weer een feestje om daar een bezoekje aan te brengen! En al loop je er tien keer rond, steeds ontdek je weer iets bijzonders!
 
Geinspireerd en met een hoofd vol ideetjes gingen we voldaan huiswaarts. Ondanks dat m'n foto's natuurlijk niet op kunnen tegen de echte belevenis, deel ik deze toch graag met jullie! Kijk en geniet...

 
 
 
 

 
 
 
Fijne dag,
Judith


dinsdag 10 december 2013

Imperfect

Alweer... een kerst als laatste keer...Vorig jaar de laatste keer in ons huis, dit jaar de laatste keer in Belgie!


Maar we zijn er meer dan klaar voor om het hier in Belgie af te sluiten. We staan zelfs te popelen om terug te gaan naar Nederland. Gek hoe dat werkt... Eerst twijfel je je suf en zelfs toen we ons huis verkochten, was ik nog niet overtuigd of we de goede beslissing gemaakt hadden (manlief was daarin verder dan ik). Er zijn verschillende redenen die ik kon bedenken die hier in  België beter geregeld zijn. Maar er zijn inmiddels ook wat dingen op ons pad gekomen waardoor wij en onze situatie veranderd zijn/is. Ja, voor ons nu beter is om weer in Nederland te wonen. En raar hoe zulke dingen dan werken, maar als die knop om is, is ie om...
We gaan komende zomer verhuizen, maar dat gaat tijdelijk wederom een huurwoning worden. We zijn heel druk aan het zoeken naar HET PERFECTE KAVEL voor ons, waarbij alles op z'n plek valt. En we gaan niet over één nacht ijs, want het is tenslotte geen pakje boter wat je koopt! Op dit moment zijn we serieus bezig met een kavel waarbij ik voor het eerst denk (er zijn al de nodige kavels voorbij gekomen) 'dit zou 'm wel eens kunnen zijn'.
Maar mochten we echt niets vinden, hebben we nog een plan B, C en plan D in ons achterhoofd, dus het kan nog alle kanten op... Blijft spannend en onzeker!

Gisteren heb ik de kerstboom opgetuigd. Het was echt een gevalletje 'roeien met de ballen die je hebt', want alles staat bij mijn ouders in opslag en m'n moeder heeft willekeurig wat kerstdeco ertussen uit gehaald... en we hebben maar 1 boom deze ronde, dus zoonlief van zes zei -terecht- dat dit dus wel de boom van iedereen was en dus... moest er ook rood met goud gekleurde deco in!

Ach, eigenlijk past deze boom op z'n eigenaardige manier perfect bij ons op dit moment: Het is het allemaal eventjes 'net niet';-)

Judith 


vrijdag 29 november 2013

Verwennerij

Altijd fijn om op z'n tijd een beetje verwend te worden...
 
Maar een vriendin van me legt me de laatste tijd wel erg in de watten. Volgens haar omdat ik het op dit moment verdien... zo lief!!!
 
Ik heb al een paar superlieve kaarten van haar mogen ontvangen. Op zich altijd al een klein cadeautje vind ik: kaartenpost! Maar na terugkomst van de heerlijke zonvakantie met m'n betere helft, kwam zij 's avonds een drankje doen en nam ze een prachtige krans mee.

 
 
Extra mooi, omdat ze deze zelf gemaakt heeft... Dat maakt het natuurlijk altijd net eventjes wat persoonlijker en specialer, toch?
 
 
 
Zij kent mijn smaak en weet dat ik van vrij simpele dingen houdt... Als we met een clubje aan het knutselen gaan, ben ik altijd degene die met het meest eenvoudige huiswaarts keert. En met deze herfstkrans, gemaakt van walnoten, heeft ze vol in de roos geschoten!
 
 
 
 
Aangezien we hier tijdelijk wonen, proberen we zo min mogelijk gaten in de muur te boren, dus deze krans heb ik aan mijn favoriete, verweerde spiegel gehangen. Daar kan ik 'm bewonderen vanaf zowel de eettafel als de zithoek!

Afgelopen weekend werd me wederom een zelfgemaakt pareltje toegeschoven, van wederom diezelfde vriendin: Mij horen jullie natuurlijk niet klagen;-)
 
Maar dat cadeau bewaar ik voor een volgende post...
 
Fijn weekend!!!
 
Judith


maandag 18 november 2013

Eervol

  
Mijn blog heeft een eervol plaatsje gekregen in de nieuwste uitgave van 'DECOREREN Landelijke Stijl'
 
 
 
Ik was hiervan niet op de hoogte, totdat het tijdschrift al in de schappen van de winkels lag. Ze hebben mij wel proberen te contacteren, maar ik was aan het genieten van een welverdiende zonvakantie... Dus toen ik daarvan terugkwam, werd het me verteld en was het al een 'done deal': Leuk!
 
Nieuwsgierig, nadat medeblogster Lia van I found my home, het artikel al had gezien en mij tipte, heb ik me natuurlijk de volgende dag naar de tijdschriftenwinkel gehaast... Aangenaam verrast/verbaasd dat mijn nederig blogje in het favorietenlijstje blijkt te staan van de hoofdredactrice van mijn lievelings woonblad 'WONEN Landelijke Stijl', Tinneke Vos. En natuurlijk ben ik toch wel een beetje trots dat er een foto van ons voormalige huis gebruikt is voor dit artikel!
 

 
Omdat we hier op dit moment veel heftige gebeurtenissen op ons levenspad krijgen/hebben, is de inspiratie en energie om intensief te bloggen nog steeds, ongewild, ver te zoeken... Toch is zo'n eervol plaatsje in zo'n mooi tijdschrift wel een motivatie om aandacht aan m'n blogje te blijven besteden;-)
 
Liefs,
 
Judith
 
 

dinsdag 24 september 2013

Wisseling

Hier ben ik dan weer, deze post makende op mijn nieuwe laptop. De oude is afgelopen zomervakantie gecrasht, dus er is een nieuwe voor in de plaats gekomen zonder kuren. Nou ja? Dat windows 8 is nog wel 'een dingetje'voor me... Maar ook dat zal ik stukje bij beetje wel onder de knie krijgen.
 
Naast dit feit worden de dagen steeds korter en donkerder nu de herfst haar intrede heeft gedaan en zal ik meer in blogland te vinden zijn. Ik ben al lekker aan het bijlezen -en kijken bij jullie (tjee, wat heb ik veel gemist!). Helaas lukt overal reageren niet, natuurlijk omdat ik heel veel blogs en posten heb te bekijken/lezen, maar ook omdat window 8 soms de mogelijkheid te reageren blokkeert... en ik ben er nog niet achter hoe ik dat oplos.
 
Maar ik houd het niet bij alleen lezen natuurlijk, nee...
Ik ga braaf weer regelmatig posten, want ik heb er weer zin in!
 
Herfst...
Ik ben niet iemand die het interieur heel erg aanpast met het wisselen van de seizoenen.
Tja, de plaids en dekens komen tevoorschijn en enkele subtiele knipogen wil ik wel maken. Maar qua kleuren en decoratie gaan ik geen gekke dingen doen!
 
 
 
Zoals je hier ziet, liggen er nu peren in een houten schaal en voor mij persoonlijk is dat toch wel een herfstachtig plaatje: Simpel, subtiel, maar mooi. Ik houd er zo van! 
 
 
 
Maar met deze nog aangename temperaturen en het zomerfruit wat nog steeds volop te verkrijgen is (en ook nog steeds lekker smaakt!), geniet ik ook nog van de nazomer met op z'n tijd een portie zomerfruit! Tijdens het bloggen snoep ik bij deze van aardbeien, blauwebessen en druifjes... njammie!
 
 
Fijne dag!
 
Judith
 


dinsdag 18 juni 2013

Fratsen

Tijd glipt als los zand door mijn vingers...
Wat is het lang geleden dat ik nieuw gepost heb!

Bij jullie langskomen om te lezen doe ik wel (al moet ik eerlijk bekennen dat dat de laatste tijd ook steeds meer in alle stilte gebeurt).

En ik kan nu wel gaan roepen dat ik geen tijd heb om te bloggen, maar dat is onzin! Als iets belangrijk is voor je, maak je daar gewoon tijd voor! Het ontbreekt me aan zin, inspiratie en daarbovenop heeft mijn laptop ook nog eens fratsen...


Ik ben al verschillende keren aan een post begonnen, maar mijn laptop verdraaid de foto's steeds weer. Ondertussen ben ik erachter gekomen dat  enige foto's die ik kan plaatsen, de foto's zijn die ik horizontaal neem (dus niet bewerkt door ze te draaien).

Maar doordat ik bijna al mijn foto's met de camera verticaal neem, wordt ik hierdoor beperkter. En het is sowieso al niet zo makkelijk om mooie foto's te maken in ons huidige appartement: Ik moet het wat meer van de detailfoto's hebben, omdat de basis niet veel voorstelt hier! Maakt het maken van nieuwe posten al bij al toch minder leuk...


 
Eigenlijk zit ik alleen nog maar achter de laptop om snel eventjes m'n mail te controleren. En met de zomervakantie voor de deur, zie ik het wel gebeuren dat mijn volgende nieuwe post wederom langere tijd op zich zal laten wachten... Maar op de tablet ga ik zeker meegenieten van jullie nieuwe posten.

En tegenwoordig ben ik dagelijks te vinden op Instagram. Dit gaat gewoon via m'n gsm, dus leuk, snel en erg handig! Hier in blogland richt ik me op mijn interieurpassie, maar op instagram laat ik weer een andere kant van me 'los'... Dus mocht je mij gaan missen;-)

http://www.instagram.com/byjuth


Judith

 
 
 

 
 
 
 
 
 


 
 


 
 
 

vrijdag 3 mei 2013

Tafelen

 
In onze woonkamer staat de massief eiken eettafel.
Manlief heeft 'm wel uit elkaar moeten halen om deze boven te krijgen. Maar aangezien we hier geen plek hebben voor twee eettafels en ons gezin uit vijf personen bestaat waar ook nog regelmatig extra eters aanschuiven, was de kleinere eettafel die in onze keuken stond geen optie!
 
 
 
Verder ben ik nu (samen met dochterlief) nog een beetje aan het uitzieken, want ik dacht dan misschien wel dat ik wederom een griepepidemie getrotseerd had... Niets is minder waar! De afgelopen dagen zijn we goed mak geweest, wat me wel weer de gelegenheid gaf om relaxt achter de pc te kruipen om na lange tijd weer eens een post te maken voor mijn ietswat verwaarloosde blog;-)
 
Fijn weekend allemaal!!!
 
Judith
 
 



 


zondag 7 april 2013

Woonkamer

In deze post laat ik een paar foto's van de woonkamer zien.
 
Aan de afmeting van 50m2 ligt het niet, maar door de indeling van de ruimte staan onze meubels van het zitgedeelte er hier toch wat verdrukt bij. Ondanks dat voelde het met onze eigen spulletjes om ons heen al vrij snel vertrouwd aan en is het een gezellig hoekje geworden waar we het voor nu prima volhouden.
 
 
De bank was het enige meubelstuk wat noch door het trappenhuis noch in de lift pastte. Het was dus een uitdaging om 'm binnen zien te krijgen, maar manlief heeft 'm met de hulp van de puberkrachten die we in huis hebben en nog wat extra aangevoerde puberkrachten via het dakterras boven weten te hijsen!

 
Overal in het appartement hangen plafonnieres en om deze er nu vanaf te halen (in de hal hangen er al vijf) voor de korte tijd dat wij hier wonen, om ze daarna weer allemaal op te slaan en bij vertrek weer terug te hangen; Nee!
 
 In de woonkamer hangen van die ge-wel-dige papieren bollampen. De bollamp boven de eettafel zie ik uit gemak door de vingers, maar bij de zithoek hing zo'n hanglamp heel irritant dus die is in opslag gegaan en vervangen door onze eigen spot... De enige vaste lamp van het hele appartement die vervangen is (knap staaltje discipline van mij he haha)!
 
 
Door de vele ramen (erg handig: overgordijnen en vitrages hingen er al) is de woonkamer heel erg licht en de meeste mensen vinden dit heerlijk, maar voor mij hoeft al dat licht niet zo. De muren zijn dan ook nog in standaard 9001 geverfd, wat mijn sfeertje ook niet echt goed doet. Mijn hart ligt gewoon echt bij de warme donkere tinten!


Volgende keer meer.
Groetjes!
 
Judith
 
 


zaterdag 23 maart 2013

Verbeteringen...

Die in ons huis aangebracht zijn, noem ik toch liever 'veranderingen'... Maar ach, over smaak valt niet te twisten zeggen ze weleens;-)

Toen ik een week na de overdracht weer voor het eerst voet over de drempel zette, was ik erg verbaasd dat ze de eiken vloer in de woonkamer hadden aangepakt. Een vloer die wij uitgekozen hadden omdat het eiken hout verouderd en dubbel gerookt was, tevens in de grijze hardwaxolie stond en door dit alles zo'n mooie, doorleefde matte uitstraling had. Zij hebben de vloer strak opgeschuurd en 'm in de lak gezet, waardoor er nu een glans overheen zit en hij die honingkleur (jaren '90) heeft gekregen; AUW!

De muren wilden zij graag in de kleuren laten die erop zaten, maar ook hier hebben ze alsnog een lichte kleur op gezet... met gele ondertoon. En dan de wildkroon die naast de schouw hing, die hebben ze overgenomen. Maar ze doen dit unieke, oude exemplaar geen eer aan door er  plastic keukengerei aan te hangen! Tel daarbij op dat er nu een fineer-eetkamerset in de keuken staat met een kunsttof kinderstoel en jullie kunnen op jullie vingers natellen dat iemand als ik dit veranderingen vind en geen verbeteringen...

 Ik heb dit al vaker meegemaakt, maar dit was echt 'ons' huis en dat komt denk ik doordat we deze keer een huis uit het niets opgebouwd hebben en dan is het nog meer eigen dan een bestaand huis kopen of eentje van een projectontwikkelaar.... Ik werd er zelfs stilletjes van (en dat wil wat zeggen!)  toen ik daar in huis stond.

Ach ja, misschien is het ook wel goed zo want nu was het gevoel ook meteen weg bij 'ons' huis.

Het is duidelijk tijd om dit hoofdstuk af te sluiten en me te gaan richten op wat de mogelijkheden zijn voor een nieuw te bouwen huis. Want we hopen nog steeds op een mooi kavel! Toch houden we ook een eventueel renovatieproject van een bestaande woning in ons achterhoofd, want mochten we dat kavel echt niet kunnen vinden, moeten we misschien toch een andere weg inslaan...
  

Ondertussen is deze post begeleid door enkele foto's uit de nieuwste 'Landelijk Wonen', zodat jullie naast mijn 'zeurverhaal' ook nog wat inspirerende plaatjes kunnen bewonderen;-)

(p.s. door de vele spam die ik de laatste tijd krijg, had ik de instellingen veranderd, maar ik kreeg al verschillende reacties dat er nu door niemand gereageerd kon worden op deze post... dus ik heb de instellingen veranderd en als het goed is, moet het nu wel lukken!)
Judith

zondag 17 maart 2013

Eerste indruk

Jullie zijn vast wel een beetje nieuwsgierig naar de plek waar wij sinds 2 weken ons nieuwe (tijdelijke) thuis hebben? Kom dan maar gauw een kijkje nemen...
 
Aangezien we gewend zijn aan een vrijstaande woning gelegen in een hele rustige straat en een tuin van meer dan 1400 m2, kunnen jullie je vast voorstellen dat het best wel wennen is op 2 hoog aan een drukke, doorgaande weg;-)
 
 
Ons appartement telt 150 m2 en is dus kleiner dan onze huis, maar dat telt niet voor dit vertrek; de hal. Als je via de voordeur binnenkomt kijk je tegen een ronde glaswand aan (waarachter het washok/de bijkeuken schuilt). Op de vloer liggen marmeren tegels (die ons vooral in het begin erg het gevoel gaven dat we in ons favoriete vakantieland Spanje zaten).
 
Verder is de eigenaresse waarschijnlijk dol op glaswandjes, want de garderobekast zit ook achter zo'n exemplaar... Handig, maar persoonlijk vind ik niets zo storend in een hal als een kapstok vol jassen e.d. in het zicht! Dus liefst zou ik hier wat aan doen, maar zoals ik al zei: We wonen hier maar tijdelijk en ik houd m'n hand op de knip; dat geld ga ik straks liever in ons eigen huis steken;-)
 
 
Aangezien alles gelijkvloers is (heerlijk!), loopt de hal over in overloop met aangrenzend de drie slaapkamers en badkamer.
 
 
Uit gebrek aan opbergruimte, heeft een groot gedeelte van m'n kettingen nu een plekje gekregen op de oude heren paspop... Gevalletje emancipatie?
 
 
Ondanks dat de basis van dit huis totaal niet aansluit op onze persoonlijke voorkeuren en we flink moeten indammen qua wooncomfort, zijn we toch wel blij met dit appartement. En toen we vorige zondag nog eventjes naar 'ons' huis gingen, voelde dat meteen niet meer als ons thuis! Niet omdat we het hier mooier vinden, maar meer omdat er nu andere mensen wonen en het huis een totaal ander gevoel geeft bij binnenkomst... en niet minder om wat zij met ons huis aan 'verbeteringen' hebben toegepast!
 
Maar daarover meer in een volgende post...
 
 
Judith


dinsdag 12 maart 2013

Hartje

 
Achter deze voordeur hebben wij ons leven jarenlang geleefd...
 
Velen zeiden dat het wel moeilijk zou zijn om dit mooie huis achter te laten.
En ja, het blijft lastig om zo'n geliefd plekje de rug toe te keren, maar we doen dit niet voor niets. Het was een heerlijk huis op een ideale plaats en we hebben hier veel herinneringen liggen. Maar die herinneringen nemen we mee en op een andere plek, dichterbij onze familie en vrienden, gaan we gewoon opnieuw beginnen!
 
Achter deze voordeur hebben we mooie tijden beleefd en is er veel gelachen. Maar ook hebben we hier verdriet en teleurstellingen gekend.
 
Het grootste verdriet was het verlies van ons vierde kindje, wat we ook begraven hebben in onze eigen tuin, dichtbij ons. Dat is voor ons het meest pijnlijke om achter te moeten laten.
Het was een plekje waar we regelmatig naartoe liepen en een kaarsje brandden... Op oudjaarsdag stonden er steevast sterretjes om het buxushart te sprankelen...
 
 
We zijn er maandenlang over aan het denken geweest hoe het voor ons het beste voelden om ook dit stukje op een zo goed mogelijke manier af te sluiten en er zijn vele manieren de revue gepasseerd.
 
Mijn schoonmoeder heeft het buxushart, wat een open hart was, uitgegraven en in een pot herplant, maar deze keer als een gesloten hart...Symbolisch gezien vind ik dit heel erg mooi!
 
 
Om het hart zie je bloembollen en ik laat me graag verrassen wat daar uit gaat komen.
En daar waar eerste de gietijzeren vlinder en het windlicht in het buxushart stonden, staan ze nu dichtbij het buxushart...
 
 
De enige reden waarom is zei dat het misschien beter was om naast het windlichtje en de vlinder, symbolisch wat aarde mee te nemen van het grafje, is omdat ik heel erg slecht ben om planten die in potten staan in leven te houden. Zelfs sterke buxus! Dus nu maar hopen dat het deze keer wel lukt en we dit hart weer in de volle grond kunnen zetten op onze nieuwe woonplek...
 
 
Judith