dinsdag 29 september 2015

Quickhedge

Een tijdje geleden werd ik gevraagd voor een fotoshoot voor Quickhedge. En het leuke is, dat zelfs Reus werd uitgenodigd om ook als 'fotomodel' over de brug te komen!

Dus op de ochtend dat de foto's gemaakt werden, gingen Reus en ik op pad. Wij waren keurig op tijd, maar de fotograaf kwam een uur te laat... Daarom gingen de eigenaar van het bedrijf, zijn assistente, ik en Reus op onderzoek uit op de locatie voor mooie plekjes waar de foto's genomen konden worden. Het was een prachtig aangelegde, grote landelijke tuin met (uiteraard!) veel hagen en... een vijver! Voordat we het in de gaten hadden, lag mijn mede model al in de vijver: Whoeps!!!


En een natte hond was eigenlijk niet de bedoeling... Dus er werden snel wat handdoeken gehaald en daarmee heb ik Reus droog gewrijfd (ondertussen was de fotograaf ook gearriveerd). Tja, dan is hij wel droog, maar ook vrij dof... Maar helaas was daar toch niets aan te veranderen, dus gingen we op de foto.
Dat deed hij supergoed en ondertussen had de huishond Doerak zich bij ons aangesloten... Ook hij mocht mee op de foto: Superleuk!


Uiteindelijk had Reus het wel gehad met het modellenwerk en wilde avonturen beleven in het paradijs dat 'onbekende tuin' heet. Gelukkig had ik dankzij wat dierenliefde en vooral de kaasjes die ik meegenomen had, een nieuwe 'best friend' gevonden in Doerak en ging hij graag met mij op de foto.


Reus en ik hebben er veel plezier aan beleefd en de opdrachtgever was enthousiast over het resultaat... Nu is het wachten op het eindresultaat: Het bedrijfsmagazine wat wereldwijd gaat! Die kleine, lieve Reus van me: Nu al een wereldster haha

Groetjes,

Judith

maandag 14 september 2015

La Barbotine

Vorige week deed ik mee met een Give-away actie via de Facebookpagina van La Barbotine. Dat is een winkeltje wat ik al járen ken via de antiekmarkt die ieder jaar met Pinksteren wordt gehouden in Maaseik. Als we daar naartoe gaan, loop ik ook altijd hier naar binnen.

Dadeltakken vind ik een dankbaar decoratief item voor in huis en ik zag op verschillende plaatsen weer overal verse exemplaren opduiken... Dan 'jeukt' het wel om er weer eentje aan te schaffen, want eerlijk is eerlijk: Je hebt er gewoon jarenlang plezier van!


Wat leuk dan, dat ik het geluk had om deze Give-away te winnen! Zo ontving ik afgelopen weekend een pakketje uit België! Deze nieuwe aanwinst ligt nu te pronken op onze salontafel. Nogmaals bedankt Petra, voor dit mooie cadeautje!


Ondertussen is het alweer maandag en is er een nieuwe week aangebroken. Het beloven herfstachtige dagen te worden, maar gelukkig hebben we dit weekend volop genoten van prachtig nazomerweer. De jongste is dan zoveel mogelijk buiten te vinden en we moeten hem dan met moeite wegplukken bij zijn vriendjes en vriendinnetjes om bijvoorbeeld mee te gaan naar een verjaardag, om te eten of naar bed te gaan... Maar hoort het zo eigenlijk niet? Ik geniet er heel erg van om mijn zoon op en top kind te zien zijn en ben blij dat hij zich op onze nieuwe woonplek heerlijk kan uitleven!


Dit weekend stond niet in het teken van het voetbalveldje (oké: alleen op zaterdagochtend voor een voetbalwedstrijd) of de speeltuin. Nee, dit weekend werd er volop gebouwd in het bos aan het einde van onze straat. Goed voorbeeld doet volgen zeggen ze, toch? En een goede waakhond om het fort te bewaken is dan geen overbodige luxe;-)


Ondertussen heeft onze bouw een week stilgelegen, omdat de timmerman het niet ingepland kon krijgen om te komen stellen. Maar morgen beginnen de bouwwerkzaamheden weer en kan er deze week begonnen worden aan het metselen van de zolderverdieping! 

Ik wens jou een fijne week en als het buiten nou echt héél nat, grijs en fris is... Maken we het binnen gewoon gezellig toch?!

Judith


dinsdag 8 september 2015

Woonperikelen

Iets langer dan gepland heeft mijn nieuwe post op zich laten wachten... Natuurlijk moet je wel wat te melden hebben op interieur/woongebied en eerlijk is eerlijk: Op de bouw na staan er hier geen spannende projecten op stapel!


Maar die bouw is al een behoorlijk project op zich... Ondanks dat we zelf de handen niet uit de mouwen steken, zijn we intens betrokken zo wonende op de bouwplaats. Ik word regelmatig naar buiten geroepen voor een bouwoverleg en ik vind het stiekem heerlijk dat Bas dan meestal op zijn werk zit en de keuze helemaal aan mij is... Het zijn natuurlijk allemaal details in afwerking, maar ik vind het erg leuk om mezelf ermee bezig te houden. 
Bas daarentegen is bijna altijd op de bouw te vinden in zijn vrije uurtjes om wat aan te rommelen: Hij hoeft niets te doen, maar vindt altijd wel iets te doen... En juist omdat het niet moet, blijft het zo leuk! En dan regelmatig op het einde van de dag nog gezellig wat buurten onder het genot van een pilsje: Hoezo is bouwen alleen maar stress en gedoe?!


Zo werd ik net weer, terwijl ik deze post aan het tikken ben, naar buiten geroepen. Want vandaag zijn de metselaars aan 'de beertjes' toegekomen (voor de leek: op de hoeken van de gevel net onder de dakgoot komt het metselwerk een stukje naar voren). En omdat je zelf in de buurt ben, kunnen we op deze manier alles tot in detail overleggen zodat het helemaal naar onze zin is. Dat vind ik een enorm voordeel van wonen bij de bouw: Achteraf geen onaangename verrassingen!
Ondertussen ben ik trouwens best een held op de steiger geworden met mijn hoogtevrees! In het begin van de bouw ging ik nog met knikkende knietjes de ladder op, aan de hand van manlief (alleen durfde ik het echt niet) om op het dek van de eerste verdieping te komen. Inmiddels klim ik van de ene ladder op de andere trap om zo op de steiger rond de lopen waar ik dan op dakgoothoogte sta: Stoer hè? (oké... wel alleen aan de kant van de garage, waar ik niet te ver de diepte in kijk haha)

Ik vind het geweldig dat de (leidinggevende) metselaar totaal op één lijn zit met mij: Ook hij houdt van mooie, maar subtiele accenten! De accenten en details zijn er wel, maar ze fluisteren en zullen je niet toeschreeuwen... Het werkt erg relaxt als je niet constant tegen weerstand in moet werken omdat de andere partij een andere visie heeft!


Ons huis... stukje bij beetje komen we dichterbij en ik vind het écht prachtig! Nu nog buiten, maar als het zo doorgaat, zijn we nog vóór de winter binnen aan de gang. Dus ook daarmee ben ik al lekker druk...


Door dit alles blijft de woonkeet met z'n interieur stilstaan en valt er dan ook weinig te bloggen op interieurgebied. Maar ik heb voor deze post toch enkele sfeerplaatjes gemaakt van een hoekje op de kast en hoop dat je daar van genoten hebt!

O ja... Ik ben vorige week ook gezellig gaan winkelen, zodat ik weer wat leuks aan kan doen nu de herfst zijn intrede doet... Ik was al een tijdje op zoek naar een leuk hoedje, maar ik heb een gigantisch hoofd, dus dat is best lastig. Maar ik heb er eentje gevonden: Vind je 'm een beetje staan?

Tijd om er een einde aan te breien voor nu, want de bouwvakkers hebben wel weer een thermoskan verse koffie verdiend!

Fijne dag nog,
Groetjes

Judith