dinsdag 30 september 2014

Bekentenis


Tijdens het dagje brocanteshoppen enkele weken geleden, ging ik bewust aan alle mooie hebbedingetjes voorbij, omdat ik er daarvan genoeg in opslag heb.

Wat zeg ik? Genoeg? Ik heb véél te veel! Daarom heb ik me ook voorgenomen om, als we over een paar maanden nog een keer verhuisd zijn en op de plaats van bestemming neergestrijken, mijn verkoopblog nieuw leven in te blazen.

Tóch bleef er enkele weken geleden een hebbedingetje aan mijn vingers kleven: Dit robuuste, toch van fijn formaat, houten schaaltje van driftwood.



Laatst was ik nog bij mijn ouders en keek ik daar rond... Mijn 'pareltjes' hebben een plekje gekregen in hun interieur. Zo schuift iedereen op onze keukenstoelen aan in de keuken van mijn ouders, nestel ik mezelf op mijn eigen loveseat in hun woonkamer en zijn er verschillende decoratieve dingen te bewonderen van de dochter des huizes. Mijn moeder zegt me dan ook wel eens dat het straks vast leeg zal aanvoelen als we alles weer opgehaald hebben! 

Het gros van onze spullen staat in opslag bij mijn ouders... Hun zolder, garage en schuur staan propvol met onze spullen, waarvan een groot gedeelte bestaat uit mijn verzameling brocante. Als ik daar dan rondkijk, verzucht ik wel eens dat ik wel errug veel spullen verzameld heb (mijn vader zucht trouwens nog veel harder haha!).
 
En dan presteer ik het toch weer om iets totaal zinloos, maar oooh zo'n leuk en stoer schaaltje te kopen! Gooi het er maar op dat ik een totaal gebrek aan zelfdiscipline heb;-)



Voor nu heeft mijn nieuwste hebbedingetje een plaatsje gekregen op het aanrecht... Toch wel erg handig om daarin decoratief mijn knoflookjes te bewaren of niet dan?

Judith

zaterdag 27 september 2014

Feest!

We hebben onze zoektocht naar DE gevelsteen voortgezet en deze keer zijn we naar Turnhout geweest, naar 'Kempische bouwmaterialen'. We zijn hier in februari ook al geweest, toen ter oriëntatie. Deze keer gingen we gerichter op zoek en we hebben ons dan ook uitvoerig laten informeren.



Alle informatie zuig ik op als een spons... Ik vind het allemaal even interessant! Nu is dit adres ook wel een feest om te bezoeken, ik zou hier dagenlang kunnen vertoeven.



Waar we een paar weken geleden geen enkele mooie nieuwe steen konden vinden, hebben we hier twee exemplaren gevonden die de overweging zeker de moeite waard zijn. Waar manlief neigt naar een replica, spreekt mij de oude variant meer aan. Maar manlief kiest dan ook iets meer met z'n verstand en denkt praktischer en ik kies meer op gevoel. Zou het een 'vrouwen komen van venus, mannen komen van mars' dingetje zijn?



Onder het motto 'nu we er toch zijn' hebben we ook nog eventjes gekeken naar een oude deur, want we overwegen een oude deur te laten plaatsen van de hal naar de woonkamer. Ik vind wel dat zo'n deur écht een toegevoegde waarde moet zijn (want: vrij duur) en ik er dan ook op slag verliefd op moet worden... Helaas schoot cupido niet raak!



Ondanks dat we nog steeds geen keuze gemaakt hebben, weten we wel steeds beter wat we niet willen. Misschien denk jij nu wel 'Tjee, wat een zeikerds. Al dat gedoe over een baksteen". Tja,  misschien verdiepen wij er ons ook wel iets meer in dan gemiddeld, maar we vinden dat helemaal geen straf! En er is zó veel te kiezen, dat we die keuze straks zo goed mogelijk overwogen willen maken...

Vandaar dat er volgende week nog één dagje Vlaanderen gepland staat... Ik verheug me er nu al op!

Fijn weekend allemaal!!!

Judith

maandag 22 september 2014

Onontkoombaar

Ik heb de afgelopen tijd al veel posten voorbij zien komen van bloggers die de herfst met veel enthousiasme tegemoet traden... Voor mij is het ieder jaar hetzelfde liedje: Ik wil helemaal geen afscheid nemen van de zomer!


 
Mijn hele leven ben ik iemand geweest die volop geniet van warme, zonovergoten dagen. Vergis je niet; Ik houd van de seizoenen en de afwisseling die daarbij gepaard gaat. Maar voor mij persoonlijk duren die korte, koude en donkere dagen veel te lang! Als het halverwege november herfstachtig wordt, halverwege december winters en halverwege januari weer lente... Dát zou ik een strak plan vinden!



En niet alleen mijn energielevel en humeur zijn beter tijdens de zomer, ook mijn lijf vindt warm weer en de zomerzon fijner, dus ik hik ook nu weer erg op tegen de herfst -en wintermaanden! En dit jaar hopen wij sowieso op een zachte winter, want dan kunnen we vooruit met de bouw.


Maar afgelopen weekend heeft de herfst officieel zijn intrede gedaan en het weer heeft zich perfect aangepast: Het is een stuk frisser, de lucht is grauw met een waterig zonnetje en de wind waait stevig door de bomen... Er is geen ontkomen aan: De zomer is voorbij!

En dan maken we het er maar het beste van... Zo is dit wel mijn favoriete jaargetij voor heerlijke boswandelingen! 

Judith

vrijdag 19 september 2014

Verliefd

Ik heb weleens eerder verteld dat ik altijd op zoek ben naar de balans tussen 'gezellig' en 'rust'. Toen wij ons vorige huis gingen bouwen, riep ik al "Het moet allemaal wat rustiger"... Maar dan sluipen er stukje bij beetje 'gezelllige' spulletjes naar binnen, waardoor het ook drukker wordt. En dan ga ik weer opruimen... om vervolgens weer... Ach, misschien herken je het wel?

Nu roep ik dus net zo hard als toen "Het moet straks allemaal wat rustiger". Zou het me deze keer lukken? 

Ik wil natuurlijk wel gewoon gezellig met m'n vriendinnen mee op brocantejacht en gelukkig mag ik nog steeds mee ondanks dat ik iedere keer zeg dat ik écht niks nodig heb-).
Vorige week gingen we weer gezellig een dagje op pad met vier meiden... Een vriendin van me had een busje geregeld, want ze had grootse verwachtingen van onze 'to-visit-list'. En ik, ik ging uiteraard vooral mee voor de gezelligheid... Nou, dat werd een gevalletje dankbaarheid dat zij dat busje bij had, want mijn aankopen hadden nooit in een auto gepast met vier volwassenen!

Zo vond ik dit grote, oude stalrek van geleefd hout, afkomstig uit Frankrijk... Dit prachtexemplaar kon ik écht niet aan me voorbij laten gaan en het lijkt me supergaaf als robuust (op de foto zie je het niet echt, maar het is geen lullig formaatje) handdoekenrek in onze toekomstige badkamer! Deze is rechtstreeks naar de opslag gegaan, maar ik heb er nog wel snel een foto van gemaakt met m'n gsm:



Verder komt er in onze toekomstige woonkeuken een kookeiland en ik vind het heel gezellig als je ook kunt aanschuiven aan zo'n eiland. Nu zijn we natuurlijk nog helemaal niet toe aan de fase 'keuken uitzoeken', maar het was liefde op het eerste gezicht toen ik deze krukken zag:


De krukken zijn in hoogte verstelbaar, dus ideaal als je nog niet weet hoe hoog je eiland wordt. En onder het mom dat ik 'uit ervaring' weet dat de bodem van onze spaarpot aan het einde van zo'n bouwproject in zicht is, getuigt het natuurlijk alleen maar van wijsheid om ze nu alvast in te slaan, toch???



Fijn weekend!!!

Judith





dinsdag 16 september 2014

Hart versus verstand

Vorige week zijn we weer eens naar onze zuiderburen gegaan om te zoeken naar geschikte bouwmaterialen. Een tijdrovende, maar leuke (althans... ik vind het een feestje) klus!

Nou hoef ik jou vast niet uit te leggen dat het onmogelijk is om een keuze te maken uit tientallen voorbeeldvlakken? We hebben dan ook úren rondgereden. De handelaar gaf ons telkens weer een lijst met adressen mee, waarop huizen stonden die gebouwd waren in de steen die ons wel mooi leek. Iedere keer ging het maximaal tussen vijf verschillende stenen per rit, omdat we het onszelf anders blijkbaar te moeilijk zouden maken.
 

Deze handelaar had maar een kleine greep gerecupereerde stenen (op de foto links zie je enkele voorbeelden), dus de voorbeeldhuizen waren allemaal opgemetseld in nieuwe stenen. Er was geen enkele steen die ons hart sneller deed kloppen. Wanneer we een mooie steen zagen en ik er een foto van maakte (omdat de bewoners niet thuis waren), beaamde de handelaar steevast dat het om een oude gevelsteen ging. En waar de eigenaren wel thuis waren, werd me iedere keer verteld dat het om een recuperatie steen ging...

Nou hadden we liever een nieuwe steen gevonden waarvan ons hart een sprongetje maakten... Want met een oude steen kun je nu eenmaal een slechte levering met poreuze stenen treffen. Ook zijn ze niet maatvast, waardoor de metselaar extra veel werk heeft (dus duurder in plaatsing). En dan nog zoiets: Omdat ze op een pallet staan, weet je van te voren nooit zeker hoe de steen eruit ziet... Dus da's best een spannende gok! Een voordeel is wel, dat een oude steen verder blijkbaar geen invloed heeft op bijvoorbeeld de isolatiewaarde. En als ie eenmaal opgemetseld is (al dan niet gepaard met veel gevloek van de metselaar), heb je geen hinder meer van de mindere kwaliteit. 
 
Bij een oude dakpan krijg je ook geen garantie en de plaatsing hiervan is een stuk duurder omdat ook deze niet maatvast is (wat ook weer invloed heeft op de regendichtheid!) en vaak niet beschikt over ophangneuzen en nagelgaten. Wat ook erg belangrijk is, is het feit dat zo'n pan meestal afkomstig is van een oud dak zonder warmte-isolatie. Wanneer deze dan op een dak geplaatst worden met isolatie, kan de regendichtheid snel aangetast worden.. En dat heeft wel grote gevolgen voor de kwaliteit, ook ná plaatsing en die gok willen wij niet aangaan. Maar gelukkig is er in het gamma nieuwe dakpannen genoeg prachtigs te kiezen!



Dus voor nu lijkt het erop dat we zowel een keuze gaan maken met ons hart als met ons verstand... Zijn we weer lekker in balans;-)

Wordt vervolgd!

Judith



dinsdag 9 september 2014

Meeleven

Er branden hier kaarsjes voor mijn blogvriendin Martine

Haar leven staat op z'n kop
Veel onzekerheid
Momenten van angst en hoop


Het rammetje wat je op de foto ziet, heb ik ooit van haar gekregen.
Symbolisch branden juist de kaarsjes die bij 'haar rammetje' staan vandaag voor haar.
 
Vandaag is voor haar namelijk een héle spannende dag...
Het enige wat ik voor haar kan doen is laten merken dat ik aan haar denk en met haar meeleef.
Ik hoop met heel mijn hart dat zij vandaag goed nieuws gaat krijgen!



Brand jij ook een kaarsje voor haar?
Wie weet mag het helpen...

Judith

vrijdag 5 september 2014

Rust

De overgang van onze grote, landelijk gelegen tuin naar een dakterras midden in het centrum aan een drukke doorgaande weg, was enorm! Van rust en ruimte naar een grauw dakterras met de herrie van de straat. Zodra het weer het toeliet, leefden wij zoveel mogelijk buiten. Maar toen we in dat appartement woonden, zaten we nog maar zelden buiten.

Ik weet nog wel dat we tijdens onze allereerste nacht in België wakker lagen omdat het er zo stil was... We hoorden werkelijk niets! Toch wende die stilte razendsnel. We dachten ook aan het lawaai te gaan wennen, maar dat hebben we nooit prettig gevonden. Het liefste slapen wij met ramen open, maar daar waren ze steevast dicht als we gingen slapen.


Nu wonen we in een typisch Nederlandse wijk, waar alle huizen behoorlijk dicht op elkaar staan, met een bijbehoorend typische postzegeltuintje. En toch viel het ons de eerste nacht al op dat het hier zo heerlijk stil en rustig was... We hadden dan ook allemaal erg goed geslapen die eerste nacht! Voor ons noooooit meer een huis aan een drukke weg...


Een fijne bijkomstigheid is dat de tuin volgroeid is en door al dat groen en de leibomen hebben we geen inkijk van de achterburen, waardoor je toch wat privacy hebt. En wat voor mij persoonlijk een énorm pluspunt is, is dat met de vierkante meters grond minder ook het werk een stuk minder is geworden. Nu kan ik alles ZELF bijhouden met dat krakmikkige lijf van me en dat voelt wel goed!

Ik hoop op nog een paar aangename zomerdagen in september en jij?!

Judith

dinsdag 2 september 2014

Bouwstijl

Het eerste huis wat wij zelf gebouwd hebben, ken je van mijn blog. Het was een huis geïnspireerd op de jaren '30 stijl. We waren tijdens onze zoektocht in Vlaanderen ook erg gecharmeerd geraakt van de Vlaamse pastorijwoning, ook wel als Kempische bouwstijl bekend. In Nederland zag je veel woningen in de (toch wel Nederlandse) jaren '30 stijl en in Vlaanderen zag je juist veel woningen in die Kempische stijl. We vonden het voor de variatie wel leuk om in België te kiezen voor dat Nederlandse huis.

Het stond voor ons eigenlijk meteen al vast, toen we besloten naar Nederland terug te verhuizen, we de kans grepen nu te kiezen voor die Vlaamse bouwstijl die we zo fantastisch vinden. En hoe leuk is het dat mensen aan ons huis zien, dat we ook een klein beetje Belgische roots hebben? Mocht de pastorijwoning jou niks zeggen, kijk dan eens op mijn PINTEREST in het mapje 'architecture inspiration'.

Hieronder een tipje van de sluier over de bouwplannen die wij hebben...


Net zoals ons vorige huis, wordt dit eigenlijk ook weer een vrij simpel en vooral praktisch huis. Van buiten totaal anders dan ons vorige huis... Qua indeling lijkt het als twee druppels water op ons vorige huis, maar tja: Never change a winning team;-)


Deze concepttekening is inmiddels goedgekeurd en onze architect gaat nu de definitieve tekening uitwerken en de bestekmap maken. Dit gaat ongeveer 2 tot 3 weken duren en ondertussen gaan wij op zoek naar dakpannen en gevelstenen. Hiervoor gaan we binnenkort naar onze zuiderburen. En wanneer de tekening en bestekmap klaar zijn, kunnen we hiermee gericht op zoek gaan naar bouwers. 
  
Onze grond wordt 1 november vrijgegeven en we proberen dan ook zo snel mogelijk aan de gang te gaan met de bouw om op die manier dit jaar de fundering er nog in te krijgen... Ondertussen gaan we ook nog op zoek naar een woonunit. Destijds hebben we ook bij de bouw gewoond en dat willen we nu ook. De planning is om tegen de feestdagen verhuisd te zijn van deze huurwoning naar onze woonunit. Dus voorlopig zit verveling er voor ons niet meer in;-)

Judith