Bouwpost

Vandaag een bouwpost... dus weinig interieurinspiratie maar veel aarde en zand plaatjes;-)

Vanwege verschillende omstandigheden heeft de start van de bouw langer op zich laten wachten dan we in gedachten hadden. Erg dwars zat het ons niet, maar vorige week zijn we dan toch begonnen!

Dinsdag hebben we een contract getekend met de aannemer van onze keuze (en hierbij 4 aannemers moeten teleurstellen dat zij niet door onze selectie gekomen zijn). En het blijkt dat het dan toch wel snel kan gaan, want op donderdag werd de boel al uitgezet zodat op vrijdag de grondwerker alles kon uitgraven en aanvullen... 

 

Dit was een hele klus, want het gele zand zit hier erg diep (normaal rond de 80-90 cm en hier rond de 140-150 cm) en er heeft hier vroeger een sloot gelegen, waar er dus nog meer uitgegraven en aangevuld moest worden. De vrachtwagen reed af en aan: Weg met de zwarte aarde en terug met geel zand! Tussen de lagen door moest de gele grond steeds worden aangetrild, waardoor het een lange dag was voor de grondwerkers...

Gelukkig was de conditie van 'de ondergrond' geen complete verrassing voor ons, want we hadden in een vroeg stadium een sondering laten uitvoeren. Hier kwam al uit dat we geen kelder konden bouwen (of we moesten deze op een paalfundering plaatsen, waardoor het kelderverhaal een erg duur verhaal werd). Een kleine tegenvaller voor manlief, maar ik vond het prima zo: Het huis is zonder kelder royaal genoeg en het moet allemaal wel -voornamelijk door mij- bijgehouden worden!

Maar wat leuker is, is dat we deze grond ook kennen van verhalen uit de jongere jaren van mijn moeder en oom. Mijn opa en oma waren namelijk boer en boerden op dit land. En vroeger moesten de kinderen gewoon meewerken op het land, dus zij hebben hier veel herinneringen liggen! Zo kwam er in de zomermaanden regelmatig politie bij mijn opa en oma op de boerderij. Zij hadden dan weer jeugd opgepakt die over hun land hadden gelopen om bij de waterval te komen en dat was natuurlijk strafbaar! Maar mijn opa kon zichzelf daar écht niet druk over maken, dus bleven de mensen gewoon over zijn land richting sloot/waterval lopen... en herhaalde de politie braaf hun werk;-)

Het is toch best wel bijzonder dat wij juist op dit stuk grond ons droomhuis mogen bouwen! Dan nemen we die extra kosten voor grondwerken en het gemis voor manlief van een kelder op de koop toe: Er zit een persoonlijk verhaal achter dit stukje grond en zoals mijn moeder dan lachend zegt: 'Er ligt hier nog veel zweet van ons'

Dit weekend hadden we een leuke plek voor een beach-volleybal-toernooi, maar wij zijn niet zo sportief aangelegd. Gelukkig hebben we een hond die dol is op al dat zand en die vermaakte zich dan ook prima in die grote zandbak:

Op mijn Instagram zei iemand dat het wel héél groot was. Maar dat valt wel mee hoor: Ze graven het altijd een stuk groter uit dan het uiteindelijk wordt! Donderdag wordt het beton voor de fundering gestort en uit ervaring weet ik dat het huis dan juist superklein lijkt! Ik weet nog als de dag van gisteren toen de fundering van ons vorige huis net lag: De moed zakte direct in mijn schoenen: Wat klein!!! Ook dat leek achteraf gelukkig mee te vallen.

Vandaag is de aannemer begonnen met uitzetten voor die fundering. Het is leuk om vooruitgang te zien, zeker omdat we al zo lang 'onderweg' zijn naar onze droomwoning! Het is best druk allemaal, maar we vinden het allebei helemaal geweldig en genieten echt van het hele proces: Dit past bij ons! 's Avonds als alle werklui weer vertrokken zijn, lopen wij nog eens rond op de bouwplaats om te zien wat er die dag weer is gebeurd en tegelijkertijd dromen we over het einddoel...

 

Verder hebben we niet direct een datum in ons hoofd wanneer het klaar moet zijn. Ik heb ook het idee dat mensen om ons heen daar meer mee bezig zijn dan wij zelf. Hoe vaak wij de vraag krijgen 'wanneer denken jullie erin te kunnen'! Het enige wat wij proberen is om de ruwbouw klaar te hebben voor de winter begint... Voor de rest vinden wij het aspect dat het goed gebeurt belangrijker dan dat het snel gebeurt.

 Waarschijnlijk komt dit ook wel doordat we nu prima wonen in de unit tijdens de lente en zomermaanden: Tegen de tijd dat het slecht weer wordt, verlangen we vast veel heftiger naar meer leefruimte en krijgen we vanzelf meer haast met de bouw haha... 

Voor nu laten we het allemaal maar op ons af komen en proberen vooral zoveel mogelijk te genieten van dit bouwavontuur!

Fijne avond allemaal,

Liefs,

Judith