Later

Vandaag laat ik je een kijkje nemen in onze unit-keuken... Hij is nog niet helemaal af, zo ontbreekt bijvoorbeeld de afzuigkap nog en ik denk dat ik ook nog wel een plankje (of twee) op de achterwand wil hebben. 

Deze keuken hebben we tweedehands gekocht via M.plaats. Het was nog een uitdaging om een passende opstelling te vinden. Qua maatvoering pastte deze keuken dan ook niet helemaal. Maar dankzij de creativiteit en handigheid van manlief en zijn broertje, is het goed gekomen.

Het is een kwalitatief goede keuken met een composiet werkblad en A-merk inbouwapparatuur. En hij is extra hoog, wat voor ons echt een verademing is! Zelf hebben we in onze huizen ook altijd een hoger aanrecht gehad (want wij zijn nogal lang), dus dan is het na twee jaar weer fijn om gewoon recht te kunnen staan terwijl je met het eten bezig bent!

Dus die kleur... WIT-WITTER-WITST... namen we op de koop toe!

Ondanks dat wij absoluut niets met wit hebben bedachten we ons dat dit commercieel gezien misschien wel slim is: Onze unit moet volgend jaar tenslotte wel weer verkocht worden en bij de gemiddelde mens vallen lichte kleuren juist beter in de smaak dan die donkere, sobere tinten waar wij van houden.

Het hoge raam wat je ziet, verwacht je niet snel in een unit (ik heb het tenminste nog nooit eerder gezien), maar dat was een ideetje van manlief. In de zijwand van deze unit zat namelijk een groot, gapend gat op de plek waar ooit een deur gezeten heeft. En in plaats van dat gat te dichten of er weer een deur in te zetten, heeft hij op M.plaats gezocht naar een groot kozijn... Ik vond het een goede vondst, want hierdoor krijgt de unit toch extra uitstraling en is het lekker licht in het kookgedeelte.

Maar dan dat WIT-WITTER-WITST... Na nog geen 4 weken hier gewoond te hebben, zijn we het al helemaal beu! We hebben toegegeven aan ons gevoel en we zien later dan wel weer of het verstandig is... De lak staat dus al klaar en wij hebben deze week een extra klus op de to-do-list staan;-)

Zoals we al dachten, kwamen onze vaders vanmorgen hier over de vloer en verzuchtten allebei dat wij echt niet spoorden: "Alsof we nog niet genoeg te doen hebben" en uiteraard is het overdreven om aan een unit-keuken zoveel aandacht te besteden... Tja... Een gevalletje van 'het bloed kruipt waar het niet gaan kan'?

Liefs,

Judith