Wat kan er toch ontzettend veel gebeuren in 12 jaar!
Ik kan het me nog als de dag van gisteren herinneren dat HIJ, mijn zwager, enige broer van manlief en één van onze beste vrienden me precies 12 JAAR geleden belde met het nieuws dat ZIJ na een pittige bevalling een gezonde zoon op de wereld gezet had.
Ik, voor de allereerste keer tante, was dan ook meteen ontzettend blij met en trots op dat jochie!
Want helaas is dit alweer de 6e verjaardag op een rij die dat jochie viert, waarbij wij niet mogen/kunnen zijn. Door keuzes die HIJ gemaakt heeft. En dat maakt van deze dag, een dag die voor dat jochie natuurlijk feestelijk is, toch ook een beetje een droevige dag...
Wat het nog wat droeviger maakt, is ZIJ.
De gedachte dat ZIJ maar 2 verjaardagen van haar jochie heeft mogen meevieren, is het allerpijnlijkste van deze dag... 10 jaar geleden vierden we allemaal samen de verjaardag van dat jochie. Ja, ZIJ was heel ziek en we wisten sinds kort zelfs dat ZIJ zo ziek was dat ze niet heel veel verjaardagen meer met ons zou mogen meevieren.
Maar onwetend dat alles zó snel zou gaan, onwetend dat dit de laatste keer zou zijn dat ZIJ samen met haar jochie de kaarsjes op zijn taart uit mocht blazen!
We vertrouwen erop dat ze 'ergens' toch heel dichtbij haar jochie zal zijn vandaag!
En we vertrouwen er nóg meer op dat dat jochie vandaag een heerlijke en onbezorgde verjaardag zal hebben. Want dat is hem zooooo gegund!
Al zien we ze niet meer, we missen dat jochie, zijn moeder en ja... ook zijn vader! Want hoe dan ook, we blijven van ze houden!!!
Judith
.... ik ben er stil van.... mooi blogberichtje.... en toch gefeliciteerd tante, van zo'n al weer grote neef.... ik hoop dat jullie in de toekomst ook weer gezamelijk z'n verjaardag kunnen vieren en de kaarsjes zien uitblazen....
BeantwoordenVerwijderen... groetjes, Collie
He meis, Ik weet hoe moeilijk je het er mee hebt.. helaas ben je niet bij machte om er wat aan te doen.. anders had je dat Al lang gedaan..
BeantwoordenVerwijderenIk wens je veel sterkte vandaag....!!
Koester de herinnering.
Denk aan je..
Liefs Hetty
Lieve schat wat een vreselijk verhaal. Sterkte vandaag en toch ook gefeliciteerd . Want ik zie dat deze verjaardag dicht onder je huid zit.
BeantwoordenVerwijderenHeel veel liefs vandaag. Leni
Niet te begrijpen zoiets.
BeantwoordenVerwijderenEn je grote ( kleine) neef kan hier zelf helemaal niets aan doen.
Hopelijk komt er ooit een tijd, dat hij zelf kan en mag beslissen wie of er op zijn verjaardag komt.
En hopelijk zijn jullie dan ook weer van de partij.
Sterkte op deze dag die voor jullie zo speciaal is, Jantsje
Wat een verdrietige post, maar toch ook een waar heel veel liefde vanaf straalt.
BeantwoordenVerwijderenDit moeten heel vervelende tijden voor jullie zijn. Maar wie weet komt je neefje jullie ooit weer eens opzoeken.
Sterkte allemaal
liefs Lia
Wat een in en in verdrietig verhaal lieve Judith...ik ben er stil van.........een hele dikke knuffel en heel veel sterkte op deze voor jouw bijzonderde dag !! liefs Ria...xxx...
BeantwoordenVerwijderenIk ben er stil van...de liefde voor je neefje is door alles heen te lezen. En ook het grote gemis van deze drie bijzondere personen.
BeantwoordenVerwijderenIk wil je veel sterkte wensen op deze dag.
Lieve groet van Petra
Tranen drogen langzaam op maar het gemis blijft altijd. Ik hoop zo voor jullie dat het grote neefje dit leest en beseft dat het leven maar heel kort is.
BeantwoordenVerwijderenEen hele hele dikke knuf
Heel veel sterkte vandaag en jochie voelt dat jullie aan hem denken...
BeantwoordenVerwijderenZucht... Wat verdrietig! Zo dubbel dit... Wens je sterkte.
BeantwoordenVerwijderenZo krijgt deze dubbele dag een plekje op je blog en houd het een plek in je hart!!!
Liefs Janneke
Wat kunnnen mensen het elkaar toch moeilijk maken hè...en in dit geval ten koste van je neefje! Ik wens je veel sterkte en wie weet brengt de toekomst datgene waar je op hoopt!
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Ingrid
Ach Judith, ik weet zo goed wat je voelt. Ik vind je post zo ontroerend mooi.
BeantwoordenVerwijderenVerder kan ik eigenlijk niets zeggen.
Liefs
Tanja
Ieder mens moet keuzes maken, soms makkelijk en soms moeilijk, soms lijkt wat eerst een goede keus was later toch niet de beste...maar 'kun' je dat dan nog goedmaken? Dit familieverdriet is er waarschijnlijk aan beide kanten.. Jij kunt niet anders doen dan laten weten dat de deur open staat...
BeantwoordenVerwijderenGroeten, Corine(THUIS)
He bah wat een verdriet daar in jullie familie , wat vreselijk dat hij z'n moeder moet missen en wat jammer dat jullie hem en z'n vader daarbij niet tot steun mogen zijn ....
BeantwoordenVerwijderenHopelijk heeft hij toch een fijne verjaardag en geweldig zoals je een mooie post over dit plaatste , straalt toch liefde uit ..
groetjes Gea
och jee Judith, wat verdrietig en wat mooi en ontroerend geschreven. Wie weet wordt het nog eens anders, zou mooi zijn he.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Geke
Jeetje wat verdrietig en wat ontzettend jammer dat zoiets is ontstaan.Het leven is al zo kort..
BeantwoordenVerwijderengroetjes Kari
Wat zonde allemaal en ook zo jammer voor de kinderen die niet met elkaar kunnen spelen. Of vinden ze elkaar op Hyves?
BeantwoordenVerwijderenMisschien een keer 'het familiediner'
proberen? Sterkte!