Vitrinekastje

Je leest wel eens in de bladen dat mensen bij een nieuw huis helemaal opnieuw beginnen en waar de oude inboedel compleet wijkt voor nieuwe spullen. Ik voel me prettiger met vertrouwde dingen om me heen, waardoor ook het nieuwe huis snel thuis kan zijn. Zodoende verhuizen er alweer 21 jaar stukken trouw met ons mee... En verhuisd zijn we best vaak gedurende die jaren!

 

Herinner je je het vitrinekastje nog wat bij ons vorige huis in de keuken hing? De kopers van ons huis wilden destijds dit  kastje overnemen, maar ik wilde er geen afstand van doen (gelukkig maar, want anders had er nu waarschijnlijk iets van tupperware ofzo ingestaan... En in mijn ogen kun je dat dit kastje niet aandoen!).

In onze huidige keuken was geen plaats voor dit kastje, maar dat ie ergens een plek moest krijgen stond als een paal boven water. Omdat ik nog geen idee had waar dit kastje moest komen, heeft ie maanden ergens in een hoek stof staan happen.

Een tijd geleden zag ik een foto voorbij komen, waardoor ik geïnspireerd werd en kreeg het kastje een plaats in 'de speelkamer'. En toen het kastje er werd neergehangen door Bas, kon ik het natuurlijk niet laten om meteen maar wat meer te veranderen. Zo ging de bijzettafel van de ene hoek naar de andere, werden er andere lampen en wat andere decoratiestukken neergezet.

Als dan alles op z'n kop staat, gaan we er ook maar meteen goed met een sopje doorheen. En zo vloog een rustig avondje, waarbij eigenlijk niks in de planning stond, snel voorbij...

Eigenlijk zijn in deze kamer erg weinig nieuwe dingen te vinden. De staande lampen zijn nieuw: De schemerlamp bestaat uit een houten voet van Hoffz, die ik zelf bewerkt heb met kalkverf en patina, waardoor de lamp mijn eigen stempel gekregen heeft. De kap is gewoon van Leen Bakker. Ik blijf het leuk vinden om zoiets te combineren!

 

  

De bureaulamp kocht ik tijdens een kerstopenhuis vorig jaar... Ons huis was nog lang niet af, maar ik vond 'm erg leuk voor de werkplek die ik in gedachten had. Die werkplek moet nog gerealiseerd worden, maar de lamp staat al te pronken!

Verder blijft er plek voor mijn brocante vondsten in ons huis... Met mate, maar ik vind het zo'n sfeermakers die oude, unieke stukken! En ze zijn minder snel 'last season', dus tijdlozer en duurzamer.

Dat een huis om je heen moet groeien is een feit. Je wilt niet weten hoe vaak de vraag aan mij gesteld wordt wanneer wij 'klaar' zijn. Maar wat is 'klaar'? Zo werkt dat bij ons helemaal niet... Klaar zijn is geen doel op zich!

Er moet nog genoeg gebeuren, maar ik geloof niet dat dat ooit zal veranderen: Zo lang wij in een huis wonen, zal dat huis in beweging zijn!

Liefs,

Judith

P.s. Als het goed is, kan er nu wél weer gereageerd worden op mijn blogposten;-)

De eerste dag

... van de herfst staat voor de deur...

Wat de kleuren, mode en natuur betreft is dit jaargetij absoluut favoriet bij mij. Binnen wordt het weer extra gezellig gemaakt (al heb ik het hele jaar door een 'winterhuis') en naast kaarsjes branden, mag ik mezelf vanaf nu zelfs verheugen op een brandende haard om die koudere maanden warm en knus door te komen: Die hadden we nog nooit eerder en het was voor ons vorige huis al een wens, dus ik ben heel dankbaar dat die wens is uitgekomen!

Ik vind het heerlijk om op een plekje van deze aardbol te mogen wonen waar we kunnen genieten van jaargetijden en ik hou ervan om lange, zwoele zomeravonden en stranddagen af te wisselen met ons thuis terug te trekken en onder te dompelen in een goede sfeer om te ontkomen aan het gure weer of juist de herfstperikelen te beleven tijdens een boswandeling met mijn grote vriend Reus.

De herfst is bij uitstek een mooi seizoen om groen binnen te halen. Zo ging ik gisteren met een vriendin de natuur in en hebben we allerlei groen gesnoeid om weer eens de crea bea's uit te hangen: Van eikenblad tot wilgenblad, wilde bessen en onkruid waar we de naam niet van kennen... We zullen zien hoe het allemaal indroogt: Met een beetje geluk kunnen we nog lange tijd plezier hebben van ons gefreubel!
 

Ik heb gisteren enkele toeven gemaakt. Dit is echt zo simpel en snel gedaan en wanneer je dan óók nog groen uit de natuur gebruikt, heb je moeiteloos en gratis een leuk groen accent in huis! Naast de haard staat een set oude luiken en daaraan hangt de grootste toef . Deze combinatie laat ik hier nog enkele weken staan, maar ik heb alweer iets anders in gedachten met de winter in het vooruitzicht...

De kleinere toef (van onkruid) heb ik op onze hangoortafel gelegd. Naast de toef liggen twee houten lepels. Nu een trend, maar de grote heb ik alweer zo'n jaar of 9 tot 10 geleden gekocht in een brocantewinkeltje in 't Gooi. Toen nog origineel en ik kon niet vermoeden dat het járen later zo'n hit zou worden. Maar daardoor vind ik ze niet minder mooi! De kleine van Hoffz heb ik er laatst bij gekocht.

En subtiel roodaccent geven de elstar appeltjes in de houten schaal. Deze komen van de fruitbomen uit de tuin van vrienden. Peren en appels zijn er uiteraard het hele jaar door, maar eigenlijk vind ik deze fruitsoorten toch altijd wel een mooie, subtiele herfstdecoratie.

Iets minder subtiel rood zijn de wilde bessentakken die een plaats kregen in de oude XXL kruikvaas. Ondanks dat ik geen fan ben van schreeuwerige kleuren, vind ik dit dan weer wel supermooi! En wederom een instant sfeermaker wat betreft de herfst in huis halen (al doen rode bessen mij tevens denken aan de kerst).

 Tot slot hetgeen waaraan in het meeste werk gehad heb: De eikenblad krans. Ik heb er een oud waxinelichthoudertje in gehangen als accent, al hangt deze zo scheef dat een kaarsje erin branden niet zo'n strak plan zal zijn.

Binnen heb ik al een eucalyptuskrans hangen, dus deze krans heeft een plaatsje gekregen onder de veranda. Hopelijk zal de krans toch mooi indrogen, ondanks dat het buiten een stuk vochtiger is dan binnen (heeft iemand hier ervaring mee?)

Nou zou je na het lezen van deze post bijna geloven dat ik een echt herfstmens ben, maar niets is minder waar! Want hoezeer ik ook van de jaargetijden houd, de herfst met daarop volgend de winter die vaak ook aanvoelt als herfst... Die maanden duren mij altijd veel te lang! Als voorjaars -en zomermens hik ik ieder jaar toch weer op tegen die ellenlange, koude en natte maanden... Maar laten we het een positieve insteek geven en hopen dat er nog veel mooie, zonnige nazomerse dagen volgen!!

Groetjes en nog een fijne week,

Judith

Zitten

Wij zitten, hangen en liggen op twee vierzits banken. Ik heb heel bewust gezocht naar banken waarop ik goed kon zitten, want dat kan ik op bijna geen enkele bank. Veel (bijna alle) vrienden van ons hebben een lounchebank of hoekbank in de kamer staan en vaak zijn dat van die plofbanken met hele lage zit... Dat is voor mij echt een straf om op te moeten zitten.

  

Dus het was een must dat dat thuis anders moest. Bas heeft me volledig de vrije hand gegeven en is niet meegegaan om een bank uit te zoeken, dus voor hem was het afwachten waarmee ik thuis kwam. Gelukkig vond hij het hele mooie banken en was hij blij verrast met hoe comfortabel ze zitten en liggen: Ze hebben hoge, goed gevulde rugkussens en de zit is lekker stevig en hoger dan bij een gemiddelde bank.

Omdat Bas en ik allebei rugklachten hebben, moeten we allebei regelmatig even plat liggen om de druk op onze wervel te verminderen. Daarom hebben we voor twee banken gekozen in plaats van losse stoelen en één bank. Nu kunnen we allebei liggen... En omdat het vierzits banken zijn, kunnen zelfs de mannen van 2 meter hier helemaal uitgestrekt 'bankzaken' doen. Ook weer lekker praktisch dus!

Om eenheid te creëren heb ik gekozen voor twee dezelfde banken. Maar het moet ook niet te saai zijn, dus heb ik wel gekozen voor een bank met losse rugkussens en een bank met één groot rugkussen. Ook de kleur stof is verschillend. Deze banken hebben ze ook met losse hoes en persoonlijk vind ik die net wat mooier dan deze met vaste bekleding. Maar ook hierin heeft de praktische kant het gewonnen, want bij onze vorige bank was ik de hele dag die linnen hoes recht  aan het trekken: Dat wilde ik niet meer!

De oude palletwagen doet nog dienst als salontafel, maar omdat ie te klein is voor deze ruimte, wil ik graag een grotere, vierkante tafel. Ik twijfel om dit onderstel aan te laten passen en er een ander blad op te maken omdat ik dat onderstel eigenlijk nog steeds heel mooi vind. Maar het kan ook zijn dat ik deze kar naar de speelkamer verhuis en hier een andere tafel neerzet... Nog eventjes rustig bekijken dus hoe en wat...

Fijn weekend!

Judith

Keuken, deel 1

Ook voor ons is de zomervakantie van 2016 weer voorbij. Twee weken geleden ging Bas aan het werk, vorige week waren Dani en Noa aan de beurt en vanmorgen moest mocht Ninno weer naar school.

Wat mij betreft altijd een dubbel gevoel: Ik mis iedereen om me heen en moet wennen aan de stilte en rust. Maar ik kan wel weer gewoon mijn eigen ding doen. Zo is bloggen best een tijdrovende klus en dat kun je niet eventjes tussendoor doen zoals Instagram. Dus wat doe je dan meteen de eerste dag na de vakantie? Juist ja, een nieuwe blogpost maken en bijlezen bij collegabloggers!

Na een binnenkijker van onze bijkeuken, vond ik het wel tijd worden voor de woonkeuken. Uiteraard is deze zo nu en dan al voorbij gekomen op Instagram, maar hier kan ik toch meer laten zien...

 

 Onze huidige keuken is anders dan die in ons vorige huis. Niet alleen qua indeling, maar ook qua uitstraling. Toch zul je ook herkenning terugvinden in enkele decoratiestukken.

Misschien heb ik menig volger verrast met onze keukenkeuze, omdat deze in vergelijking met andere ruimtes in ons huis vrij strak te noemen is.

Voor mij stond al lang vast dat onze keuken strakker zou worden, simpelweg omdat er verschillende praktische dingen waren die we er persé in wilden hebben die naar mijn mening beter in een wat strak landelijke keuken passen.

 

 Omdat het belangrijk was om rekening te houden met mijn krakmikkige gestel, wilde ik geen losstaand fornuis meer, maar ovens op werkhoogte. En na 21 jaar dagelijks een gasfornuis schoonmaken, hoef ik tegenwoordig na het koken alleen nog maar met een vaatdoek over mijn inductieplaat heen te gaan. Bij ons vorige huis was het al een wens van mij om een vaatwasser op hoogte te hebben, maar toen is het er niet van gekomen: Nu ik 'm dan eindelijk heb, zou ik nooit, maar dan ook nooit meer anders willen!

Als kers op de taart, hebben we een kraan waar kokend water uit komt: Niet alleen ideaal voor de theeleuten in huis, maar ook tijdens het koken is het ontzettend handig!

 

Om de keuken een warme uitstraling te geven, hebben we gekozen voor eiken fronten in plaats van gelakte fronten. Helaas hoorden we te vaak van mensen met massief eiken fronten dat deze naar verloop van tijd krom trokken en soms zo erg dat de deurtjes van inbouwapparatuur zelfs ook krom werden getrokken door het hout, waardoor deze niet meer goed sluitten. Hieraan durfden en wilden wij onze vingers niet branden.

Gelukkig kwam onze keukenman met een mooi alternatief: fineer van oude eik. Eerlijk gezegd schrokken we wel van de m2-prijs van dit materiaal, maar omdat de verwerking ervan weer minder tijdrovend was dan bij massieve eik, scheelde het aan de eindstreep niet heel veel, waardoor we de keuze snel gemaakt hadden.

Onze keuken bestaat uit een hoge kastenwand met plaats voor alle apparatuur. Verder is er naast het kookeiland een stuk traditioneel aanrecht geplaatst.

Ik heb erover getwijfeld; Of de indeling die de keuken nu heeft, of alleen een (groter) eiland met kook en spoelfunctie. Tijdens het ontwerpen van ons huis, heb ik het zo getekend dat beide opties mogelijk waren. En omdat je op een eiland wat minder leuk hoekjes kunt stylen, is er dat aanrecht toch gekomen... Ik houd nou eenmaal van stylen!

Aan het kookeiland staan enkele barkrukken, waar je gezellig op kunt aanschuiven.  Maar in de zomervakantie heeft Bas een stoere eettafel gemaakt, waardoor er nog meer mensen gezellig aan kunnen schuiven in onze keuken!

Hierover in één van de volgende keuken blogposten meer...

Liefs,

Judith