Voortuin

Manlief en ik hebben geen groene vingers... Zodoende blijft onze tuin altijd een achtergesteld kindje: We hebben altijd wel iets hogers op de ToDoList staan dan het aanleggen van een mooie tuin! En we kunnen ook beter niet zo'n bewerkelijke tuin hebben, want het gaat in ons geval nogal om veel m2-ers, dus zelfs met een simpele tuin is er dan al genoeg werk te verzetten om het allemaal een beetje netjes te houden... zeker voor niet-tuinierders als ons! Waarom dan zo'n grote tuin? Het kavel waarop ons huis gebouwd is, heeft gewoon een geweldige ligging, dus die extra meters namen we voor lief en we genieten uiteraard wel op en top van de rust en vrijheid die zo'n lap grond achter je huis je biedt! En met een zitmaaier kom je ook een eind, toch?!

Ook onze voortuin is heel simpel. Gelukkig hebben we een heel simpel huis, zo simpel als een huis eigenlijk maar kan zijn: Precies zoals kleine kinderen huizen tekenen! En dat komt goed uit voor ons, want die voortuin mocht dus ook simpel zijn... Er staat niet veel in, maar toch sluiten de voortuin en het huis naadloos op elkaar aan en zijn we blij met de totale uitstraling. Na 5 jaar groeien is de tuin ondertussen ook aardig 'volgroeid', al mag er natuurlijk altijd nog meer body komen, maar dat laat zich niet haasten...

Hier dus een paar plaatjes van onze voortuin!

Het kavel dat naast onze buren ligt, is onbebouwd en in gebruik als weide door een boer uit onze straat. Daar laat hij afwisselend zijn pony's, kudde schapen of paarden in grazen... Op dit moment staan de paarden in de wei en het blijft leuk om die beestjes zo dichtbij je huis te hebben!



En 's avonds, als het donker is, proberen we de boel ook gezellig en uitnodigend te houden. Met wat kaarslicht van de olielampen en de buitenverlichting lukt dat best aardig...

Fijne avond!



Judith